Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018

"Ανάψτε τα πράσινα φανάρια..."

Ιστορίες κυρίως για το πώς το παραμύθι και το τραγούδι καταφέρνουν με έναν μαγικό τρόπο να απαλύνουν τις πληγές των ανθρώπων σε έναν κόσμο κυνικό και πολλές φορές ακατανόητα σκληρό

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ-efsyn  



Ο Χάρης και ο Άγγελος είναι στο λόμπι της «Φλόγας». Η «Φλόγα» είναι ο ξενώνας του συλλόγου γονέων του νοσοκομείου «Παίδων Αγλαΐας Κυριακού». Εκεί φιλοξενούνται παιδιά από την επαρχία που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν την διαμονή τους στην Αθήνα κατά τη διάρκεια των θεραπειών τους. Παιδιά με νεοπλασματικές ασθένειες. Ο Χάρης είναι εννιά χρονών, λίγο μεγαλύτερος από τον Άγγελο, και δεν βλέπει. Έχει πειραχτεί ένα οπτικό νεύρο και σταδιακά έχασε την όρασή του. Στον Άγγελο αρέσουν πολύ τα παιχνίδια και οι εφαρμογές που κατεβάζει από το κινητό.
Εκείνη τη μέρα περιμένουν με ανυπομονησία τα «Παραμύθια του Εθνικού Θεάτρου». Ο μουσικός-τραγουδιστής-παραμυθάς έχει φτάσει νωρίτερα και περιμένει μαζί τους στην υποδοχή. Γνωρίζονται, έχουν ξανασυναντηθεί εκεί. Τους αρέσουν πολύ αυτά τα παράξενα παραμύθια και οι μουσικές τους. Ο Άγγελος προσφέρεται να κατεβάσει στο κινητό του τραγουδιστή εφαρμογές που κάνουν θαύματα. «Έχω βρει μια εφαρμογή που μπορώ να κάνω τα φανάρια στον δρόμο πράσινα ή κόκκινα». «Ουάου! Γίνεται αυτό; Είναι παλιάς τεχνολογίας το κινητό μου, να κοίτα» του λέει εκείνος και του το δίνει. Ο Χάρης χαμογελάει. Ο Άγγελος παίρνει το κινητό, το περιεργάζεται, προσπαθεί να βρει κάτι που θα το κάνει περισσότερο εντυπωσιακό.
Τα παιδιά ανυπομονούν να έρθει ο παραμυθάς, ν’ αρχίσει επιτέλους η παράσταση. «Πότε θα έρθει; Γιατί αργεί;» «Είναι στον δρόμο, ίσως έχει κίνηση» τους λέει ο μουσικός. Σιγοτραγουδούν ένα από τα τραγούδια της παράστασης «δυο κουκιά και ένα ρεβίθι κάνουνε το παραμύθι, μια φορά κι έναν καιρό ήμουνα παιδί κι εγώ. Δράκοι, μάγισσες, στοιχειά, πρίγκιπες και ξωτικά πάνε, έρχονται, περνάνε και σε μια φακή χωράνε. Κόρες όμορφες νεράιδες, με φλογέρες και βιολιά, τραγουδάνε και γελάνε και μας πάν' στον βασιλιά. Μια φορά κι έναν καιρό ήμουνα εκεί κι εγώ...».
Ο Άγγελος ψάχνει στο κινητό του. Είναι σίγουρος πως κάτι θα βρει που θα εντυπωσιάσει τον μουσικό. «Ρε Άγγελε», του λέει ο Χάρης χαμογελώντας, «αφού βρήκες αυτή την εφαρμογή, κάνε κάτι…». «Τι; Από το κινητό γίνονται τα πάντα!» ρωτάει ο Άγγελος με ενδιαφέρον. «Άναψε πράσινα όλα τα φανάρια να έρθει πιο γρήγορα ο παραμυθάς, ν’ αρχίσουν τα τραγούδια, τα παραμύθια».
Αυτή την ιστορία και άλλες πολλές μού μετέφερε ο μουσικός-τραγουδιστής των παραμυθιών. Ιστορίες για μικρά και μεγάλα παιδιά που επισκέπτονται σε νοσοκομεία, ιδρύματα, σπίτια και στέγες. Ιστορίες κυρίως για το πώς το παραμύθι και το τραγούδι καταφέρνουν με έναν μαγικό τρόπο να απαλύνουν τις πληγές των ανθρώπων σε έναν κόσμο κυνικό και πολλές φορές ακατανόητα σκληρό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου